Menu główne
A. Zestawienie wskaźników względnej atrakcyjności poszczególnych destynacji i terminów, czyli bez uwzględnienia cen sprzedawanych w nich pakietów.
Zestawienie pokazuje zarówno poziomy atrakcyjności poszczególnych destynacji względem siebie, jak i zmiany poziomu atrakcyjności danej destynacji w czasie, czyli w wymienionych wcześniej okresach pobytu.
Dla przybliżenia tej drugiej kwestii dobrze nadają się kierunki egipskie. Rozkład ich względnej atrakcyjności w czasie wykazuje dwa minima oraz dwa maksima. Szczególnie wyraźne jest minimum wakacyjne, które wynika głównie z mało sprzyjającego klimatu dla wypoczynku, ponieważ wówczas panują w Egipcie stanowczo zbyt wysokie temperatury. Maksima występują natomiast wiosną i jesienią. Mniej wyraźne jest maksimum wiosenne, ponieważ temperatury powietrza są wtedy wprawdzie sprzyjające, ale woda po okresie zimowym nie jest jeszcze wystarczająco ciepła. Bardziej korzystna sytuacja jest jesienią, gdy pogoda jest nadal dostatecznie ciepła, a temperatura wody po okresie letnim optymalna.
B. Zestawienie względnej opłacalności pakietów turystycznych w poszczególnych destynacjach i terminach dla nabywców (VFM – value for money), czyli przy uwzględnieniu rzeczywistych średnich cen oferowanych klientom przez touroperatorów.
Zestawienie pokazuje zarówno poziomy opłacalności poszczególnych destynacji dla nabywcy (VFM) względem siebie, jak i zmiany poziomu opłacalności danej destynacji w czasie, czyli w wymienionych wcześniej okresach.
Dla przybliżenia tej drugiej kwestii również dobrze nadają się kierunki egipskie. Jak już przedstawiono wyżej, rozkład ich względnej atrakcyjności w czasie wykazuje po dwa minima i maksima. Szczególnie wyraźne jest minimum wakacyjne spowodowane uciążliwością klimatu w tym okresie oraz maksimum jesienne, które wynika z optymalnych warunków dla wypoczynku z powodów zarówno sprzyjającej pogody, jak i dobrych warunków do kąpieli. Rezultatem jest wzmożony popyt na wyjazdy do Egiptu (szczególnie turystów z Zachodniej Europy), a co za tym idzie wzrost cen w tym okresie w stosunku do ogólnego wakacyjnego szczytu sezonu. Widać więc, że ceny wyjazdów dostosowują się w dużej mierze do bieżącego poziomu względnej atrakcyjności danej destynacji i dlatego ostateczna jej opłacalność dla nabywcy (VFM) staje się bardziej wyrównana.
Spadek opłacalności (VFM) na przełomie roku wynika natomiast z wyraźnie podwyższonych cen wycieczek w tym okresie i pomimo dość dobrych warunków do wypoczynku właśnie ten wysoki poziom cen sprawia, że relacja atrakcyjności destynacji do ceny, czyli opłacalność pakietów dla nabywców (VFM), maleje i osiąga dość niskie wartości.